16-10-2010. Buçaco.
Met 2754 km op de teller en 9.15 op de klok vertrekken we uit een mistig Sangalhos. We rijden eerst naar Luso, een kuuroord. In navolging van vele anderen vullen we een 6,5 l fles met echt Luso water bij een van de vele fonteintjes. Enkele kilometers verder ligt het Buçaco park. Dit natuurgebied tegen de hellingen van de Serra de Buçaco behoorde tot 1834 aan de kloosterorde van de karmelieten. Zij hebben dit exotische bos aangelegd met zaden die de Portugese zeelieden op hun reizen verzameld hadden. Er zijn bv. ceders uit Libanon en Mexico, Californische en Japanse cipressen, gingkobomen, palmen en boomvarens. Om het terrein staat een 6 km lange muur met een aantal toegangspoorten. Er staat een duur hotel (vroeger een koninklijk zomerpaleis, in Italiaanse stijl - 1888). In het 17e eeuwse klooster zijn een kapel en de met kurk beklede cellen te zien. Er is een kruisweg met kapellen waarin mansgrote terracotta figuren te zien zijn. De kruisweg eindigt helemaal boven op de top van waar een weids uitzicht is over de omgeving. We wandelen hier een aantal uren rond met aardig wat klimwerk. Vervolgens rijden we door naar Coimbra, crossen door de stad (steken 2x de Rio Mondego over) en rijden naar de Parque Municipal de Campismo de Coimbra. Daar krijgen we een mooie zonnige plek met zicht over bergen en dalen. We blijven hier 2 nachten en hebben morgen de hele dag om Coimbra te bezoeken.

Zondag 17-10-2010. Esther is jarig vandaag...Proficiat!!
Vandaag gaan we vanuit de camping met de bus naar Coimbra's centrum. Het is een schitterende stad om rond te dwalen. Vooral de bovenstad, via een lange trap vanuit de benedenstad bereikbaar heeft veel moois; een oude en een nieuwe kathedraal (in de oude is net een dienst bezig en de nieuwe is gesloten) en natuurlijk de universiteit, sinds de 14e eeuw dé studentenstad van Portugal. Bijna de hele top van de heuvel wordt door de verschillende faculteiten ingenomen. Het hoofdgebouw heeft een zuilengalerij, een aula (die nog steeds gebruikt wordt bij ceremonies), een klokkentoren, een kapel en een bibliotheek. We bezichtigen alles uitgebreid. Vooral de bibliotheek is zeer indrukwekkend; er staan 300.000 boeken in met bladgoud beschilderde kasten. De vloeren zijn van marmer, de plafonds illusionistisch beschilderd. We sluiten ons hier aan bij een Duitse groep en luisteren mee naar de uitleg. Heel indrukwekkend!! Via de botanische tuin, waar het verbazend rustig is voor zo'n mooie zondag lopen we weer naar beneden. We internetten even om het reisweblog bij te werken en gaan dan nog de Santa Cruz kloosterkerk bekijken en rusten op een terrasje daar vlakbij een tijdje uit. Een poging om vanavond ergens een fadovoorstelling te gaan zien loopt helaas op niets uit. We gaan met de bus terug en praten nog lang na over de indrukken van deze dag. De foto's van Coimbra volgen nog!

18-10-2010. Conimbraga - Figueira da Foz.
Tegen elven zijn we bij de ruïnes van Conimbraga, de mooiste Romeinse opgraving van Portugal. De stad werd in de 1e eeuw door de Romeinen hier gesticht. Vooral interessant zijn de twee villa's met verbazend goedbewaarde mozaïekvloeren en een badenverwarmingsstelsel. Verder zijn er resten van de vestingmuur, een aquaduct en een tempel. In het museum zijn veel restanten uit die tijd te zien alleen is het (vandaag) maandag gesloten. Via Montemor-o-Velho, dat een imposant kasteel boven zich heeft rijden we weer naar de kust: Figueira da Foz. Tegen tweeën zien we de oceaan opduiken en de grote Mondegobrug. We vinden een mooi plekje bij diverse andere camperaars op een groot parkeerterrein aan de monding van de Mondego. Pal in de zon dat wel, maar hoor je ons niet over mopperen. We lopen een eind langs het water; er is hier een verbazend breed strand, zo'n 500 meter! We duiken even wat straatjes in en snuffelen rond bij een 'Chinees',deze verkoopt ook veel (goedkope) kleding. Nart vindt er een spijkerjasje. Rond zeven uur zakt de zon weer in de zee.
19-20-2010. Batalha.
Na het ontbijt en nog een rondje stad stappen we op. We rijden de brug over de Mondego over en gaan dan via een weggetje tussen zijn peilers door zoutpanneneiland (Ilha da Morraceira) op.
Het weggetje leidt ons langs houten schuren die op dijkjes tussen de ondiepe plassen en/of sloten staan. Het water ziet er overal zeer goor uit; het is eb. We stappen bij een van die schuren uit en wandelen zo'n dijkje over. Daar krijgen we te doen met wolken kleine (gelukkig niet stekende) muggen. We zien maar enkele steltlopers en die zijn direct als zij ons spotten verdwenen. Verderop staat iemand in de smurrie te hengelen. Recht tegenover een rioolbuis!!!! Wij zijn dus vrij vlot weer weg. In Praia da Leirosa, dat achter een gigantische energiecentrale aan de kust ligt, kijken we nog even naar een stuk of 10 surfers, die de hoge golven opzoeken. Onderweg naar Leiria rijden we door uitgestrekte naald en eucalyptusbossen en passeren kleine dorpen met hun witte kerken.
Om half 1 rijden we door Leiria naar twee cacheplaatsen bij Santuario Encarnacão, dat op een heuvel hoog boven de stad ligt. Eerst picknicken we tussen de pas geschilde kurkeiken. Dan zoeken we naar die caches. De 1e vinden we wel, de 2e niet. Dan gaat het door naar Batalha, ons eindpunt voor vandaag. Tegen tweeën rijden we de parkeerplaats achter het enorme klooster van Batalha op. Uiteraard verkennen we het dorp. We maken wat omtrekkende bewegingen om het klooster, maar de bezichtiging bewaren we voor morgen. Het is qua winkels en horeca sterk op toeristen ingesteld. We doen wat boodschappen en brengen de rest van de tijd vooral rustig door; het is te warm!