24 oktober 2010. Wandeling en Marvão.
Van Castelo de Vide rijden we tegen half 10 weg om een wandeling te gaan maken die bij Casfreires begint. Hij staat in de Actief en Anders-gids Portugal van de ANWB. Op het kleine pleintje bij het café vinden we nog net een plekje om de camper te parkeren. De wandeling gaat eerst een heel eind terug over de weg die we gekomen zijn; uitzicht is formidabel en kijkt uit over een grote vlakte. Dan dalen we af via een Romeinse weg die nog verrassend goed in takt is. We passeren een waterplaats, enkele grote huizen met veel land er om heen, een schaapskudden en een weiland met koeien. We zien en horen vogels en vlinders en sprinkhanen fladderen om ons heen; een heerlijke wandeling alleen het laatste stukje is een flinke klim terug het dorp in. Er is weinig schaduw zodat we tamelijk moe en bezweet bij de camper terugkeren. Na uitrusten, eten en drinken vervolgen we onze route verder de provincie Alentejo door en leggen aan bij Marvão. Dit Middeleeuwse gehucht op een hoogte van 862 m is spectaculair gelegen op een helling die uitkijkt op Spanje. De 13e eeuwse muren gaan naadloos over in het graniet van de bergen. Binnen de muren liggen een aantal witte huizen, een kerk en een kasteel. Vanaf de donjon weer een spectaculair uitzicht over de Serra de São Mamede en naar het oosten toe, Spanje. We lopen rondom over de muren en dan door de straatjes, tevergeefs op zoek naar een terrasje. We besluiten naast de muur op de parkeerplaats te overnachten en als de dagjesmensen vertrokken zijn is het een en al stilte. Diep in het dal gaan later wat lichtjes branden van gehuchtjes die daar liggen. Het is volle maan.

25 oktober 2010. Wandeling en naar Campo Maior
In de wandelgids: Voetwijzer 12 (Zuid-Portugal) staan 23 wandelingen door de Alentego en Costa de Lisboa. Vandaag lopen we nummer 11 die start en eindigt in Galegos, (niet ver van Marvão) en gaat vlak langs de Spaanse grens. Het is een schitterende tocht in evenzo mooi weer. Over ezelspaden, door velden, over watertjes en langs af en toe wat woninkjes/ boerderijtjes leggen we de 12 km in een rustig tempo af. Bijna overal hebben we zicht op het hoog gelegen Marvão, waar we gisteren en vannacht waren. Af en toe is het flink klimmen. Dan is het tijd om boodschappen te doen; we vinden op weg naar Campo Maior een grote Leclerc waar we het nodige inslaan. We komen door een uitgestrekte olijfbomenstreek, zo ver als het oog reikt. De camping net buiten Campo Maior, is pas dit jaar geopend en wordt gerund door een Nederlands stel. Joris ontvangt ons hartelijk. Naast ons staat er nog een Nederlandse camper. We kunnen hier ook internetten en dat doen we dan ook; ff skypen met de kinderen en zus zodat wij en zij weer op de hoogte zijn.

26-10-2010 Stadswandeling Campo Maior en Elvas.
's Morgens verkennen we het oude centrum van Campo Maior. Het meest opmerkelijke in deze stad is wel de Capela dos Ossos. In 1732 sloeg de bliksem in een buskruitmagazijn in. Meer dan 1500 mensen verloren het leven. Al die doden zijn gebruikt voor de sinistere, geheel met mensenbeenderen beklede Capelo. Verder is hier apart dat er in de stadsmuur ruimtes als woninkjes worden gebruikt, met maar 1 klein raampje. Er zijn typische lage huisjes met grote schoorstenen te zien. 24 kilometer verop ligt Elvas. Deze hele stad staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco door zijn unieke dubbele stadsmuren met stervormige bastions. We lopen over die 17e eeuwse wallen van deze vestingstad en hebben zowel naar binnen als naar buiten steeds prachtig uitzicht. Verder ligt er naar de stad toe een indrukwekkend 7 kilometer lang aquaduct, 31 meter hoog, verdeeld over 5 niveaus en 843 bogen. We bekijken natuurlijk nog het kasteel en een stuk of wat kerken en rusten uit op het gezellige centrale plein op een van de terrasjes. We overnachten op de betaalde parking met slagbomen(30cent per uur, tussen 9.00 en 19.00) net binnen de stadsmuur.

27-10-2010 Wandeling bij Barro Branco en naar Vila Viçosa.
De streek waar we nu zijn is vol met marmergroeven. Links en rechts van ons zien we kolossale afgravingen en vrachtwagens rijden af en aan zwaarbeladen met grote brokken marmer. De ochtend gebruiken we om een wandeling langs verlaten groeven te maken. Ook deze beschrijving staat in ons 'Voetwijzer'wandelgidsje. Hij gaat door zeer ruig gebied en af en toe is het raden waar het pad is. Erg veel distels en andere prikkers hebben de paden overwoekerd. Een marmergroeve zit vol met water nu. Na de lunch op de parkeerplaats bij het kapelletje rijden we door naar Vila Viçosa. Deze stad was sinds 1500 de residentie van de hertogen van Bragança en in 1640, toen een van hen koning werd, werd het hun vakantiestek. Alles in deze stad lijkt van marmer: bankjes, stoepranden, goten, vensterbanken en complete huizen .Het Paço Ducal met een marmeren façade aan een groot marmeren plein gaan we van binnen bezichtigen. Hier woonden dus eeuw na eeuw diverse generaties hertogen. Er is een prachtige collectie van vloerkleden, meubels, kroonluchters, serviezen, schilderijen en wandkleden, alles bijna nog in de staat zoals die begin 1900 was, toen de laatste hertog overleed. De keuken is een blinkende koperverzameling van zo'n 600 potten en pannen, waarbij de grootste pan zo ongeveer een badkuip groot is. De rondleiding duurt ongeveer een uur en ondanks dat die in het Portugees is voor onze groep van 5 personen, zeer interessant.
Dan is het tijd voor een terrasje in de zon. De parkeerplaats aan een groot plein is onze plek voor vannacht.

28-10-2010. Naar Monsaraz.
Pas laat wakker vandaag. We rijden op ons gemak richting het grootste stuwmeer van Europa: Barragem do Alqueva. Het gaat nog even langs de Spaanse grens; onze gasfles is bijna leeg en die willen we in Spanje omruilen. Het middeleeuwse Monsaraz kijkt neer op de grensrivier Guadiana en het enorme stuwmeer. Omdat het een beetje nevelig is, is het zicht sprookjesachtig, bijna een Chinees schilderijtje. Vanaf de parkeerplaats lopen we naar boven het plaatsje in. Het kasteel heeft een grote binnenplaats die gebruikt kan worden voor stierengevechten. De kleine 16e eeuwse kerk heeft vergulde altaren en beschilderde zuilen. Alle huisjes aan de 3 straatjes zijn wit geschilderd en het uitzicht van 360 graden is adembenemend. Hier blijven we vannacht!