De laatste week...

06-12-2010 Naar Castell de Ferro.
Het eerste dat we vandaag doen is naar de Lidl rijden en onze voorraadkast aanvullen. Via Almunecar en Salobreña rijden we naar playa de Carchuna. Bij een oud fort aan het kiezelstrand ligt een cache die we snel vinden. Tegen twaalven zijn we op camping Huerto Romero in Castell de Ferro. De camper van Co en Riet staat op het zelfde plekje als vorig jaar. We gaan er tegenover staan. Het weer is geweldig mooi. We lopen weer langs het strand naar het dorpje om brood te halen. We hebben heel wat bij te kletsen. Ze hebben een minder leuk verhaal: op een grote parkeerplaats in Zuid Frankrijk zijn ze midden in de nacht overvallen. Ze hebben de inbrekers van zich af weten te slaan en die zijn door hun gegil er van door gegaan zonder iets mee te kunnen nemen. Het was een hele toestand: grote ruit kapot, deur ontwricht en Riet haar handen kapot.
07-12-2010 Castell de Ferro.
We blijven een paar dagen hier voordat we aan de lange rit terug beginnen. Er liggen twee nieuwe geocaches, die we vandaag allebei vinden: een bij de ruïne van het kasteel, boven op de berg en een bij een parkeerplaats vanwaar je mooi zicht hebt op Castell en de kust.
We plannen alvast onze terugroute, Co heeft een paar bruikbare tips hiervoor.
De volgende twee dagen vliegen voorbij; we gaan met z'n vieren uit eten, leren 2 nieuwe kaartspelletjes en genieten van het mooie weer . De camping is net een grote tuin met aparte bomen en planten. 's Morgens en 's avonds strijken honderden spreeuwen neer in een grote naaldboom en geven een concert.
10-12-2010 Stuwmeer bij Cofrentes
We vertrekken om 9.00 uur en worden uitgezwaaid door Co en Riet. We kunnen goed opschieten op de A7,( de Via del Mediterráneo). Het weer is bewolkt met af en toe wat motregen. Tegen vieren komen we bij Cofrentes een groot stuwmeer voorbij. We rijden over een smalle weg door tot het eind. Daar is een mooi plekje voor de nacht te vinden. Er ligt hier een grote rondvaartboot waar je 's zomers een 30 km lange tocht over de rivier de Júcar kunt maken. 515 km staat er voor vandaag op de teller.
11-12-2010 Oloron-Ste-Marie (Frankrijk)
Al voor dat het helemaal licht is, zijn we op weg. Het is compleet windstil, daardoor hangt er in veel dalen waar we doorkomen mist en soms een dikke laag smog. We wisselen onze lege butaangasfles om voor een volle bij een Repsoltankstation en doen wat boodschappen bij de Aldi in Teruel. Langs de Via de Mujacar, de weg naar Zaragossa, zijn prachtige rotsformaties te zien en de vlaktes ertussen zijn kleurrijk In de buurt van Jaca komen de besneeuwde toppen van de Pyreneeën in zicht. Tijd om een dikke trui aan te trekken. We gaan door de 8,5 km lange Somporttunnel en komen in Frankrijk uit. Al gauw wordt het dan donker. De camperplaats die Co ons heeft aangeraden in Bedous kunnen we niet vinden. Dan besluiten we door te rijden naar de camping in Oloron-Ste-Marie. Die is dicht maar we parkeren naast de ingang en blijven hier vannacht. Beter dan een picknickplaats langs de weg. We zijn na 2 dagen 1100 kilometer dichter bij huis. Bijna op de helft.

12-12-2010 Argenton sur Creuse
Het was erg koud vannacht. Ook nu is het nog donker als we wegrijden na het gebruikelijke ontbijt. Als we een maal op de wat grotere wegen zijn, schiet het beter op. In Bergerac houden we een stop voor de lunch en wandelen een eindje langs de Dordogne. Vanaf Limoges hebben we de snelweg A20. Het is al bijna donker als we in Argenton sur Creuse aankomen. We halen Bourges niet vandaag, wat eigenlijk wel de bedoeling was. Dat is nog dik 100 km verder. Voordat we bij de pizzaboer op het pleintje waar we staan een pizza bestellen wandelen we het stadje even door en bekijken we de Creuse die hier vrij breed is. Het is 3 graden zien we bij de Farmacia, dus maar gauw de camper weer in, het kacheltje aan en een pizza eten. Na 3 dagen 1523 km afgelegd.
13-12-2010 Van Argenton s/Creuse naar huis.
Om iets over half 8 zijn we al op weg. De route gaat via Bourges en Gien over de D 951 naar Reims en dan over de D966 richting Brussel. We willen toch wel heel graag vandaag Waalre bereiken. Op de weg naar Maubeuge krijgen we door een passerende auto een steentje op de voorruit. Er zit een flinke buts in, geen sterretjes maar een putje van ong. 1 cm doorsnee. Om 17.00 uur is het donker en vlak voor de Belgische grens stropt het. Ze zijn de doorgaande weg aan het renoveren: afgesloten rijstroken, geen strepen op de weg en max 30 km. We doen er meer dan een uur over om Maubeuge door te komen. Dan is op de ringweg van Brussel een vrachtwagen met pech de oorzaak dat ook daar een enorme file staat. Even een hapje bij een wegrestaurant en tanken en dan weer door. 40 kilometer voor thuis begint het te sneeuwen, eerst natte sneeuw, dan bij Waalre moeten we langzamer rijden doordat daar de sneeuw blijft liggen. Na 14 uur onderweg en dik 700 kilometer op de dagteller zijn we weer veilig thuis....en wat is het hier koud!! Maar wat hebben we een geweldig mooie tijd in Portugal en Spanje gehad.

Andalusië

29-10-2010. Isla Cristina
Vandaag hebben we Portugal verlaten in de stromende regen. Omdat de was zich al weer aardig heeft opgestapeld en het tijd wordt om de huishoudaccu op te laden rijden we naar camping Giralda in Isla Cristina. Het is maar 25 kilometer verder. Ook daar regent het! Ik draai 2 keer de was en de droger en dan komt de zon te voorschijn en wordt het droog. We internetten een tijdje: de voorspellingen voor de komende 2 weken zien er niet zo goed uit. Afwisselend zon en bewolking en de minimumtemperatuur zakt onder de 10 graden. Tijd om voor het eerst tijdens deze trip ons kacheltje te gaan gebruiken.

30-11-2010 Naar Huelva.
Nadat we de camping hebben verlaten (de zon schijnt),rijden we via Rompido, die 2 vuurtorens heeft en een groot breed strand richting Lepe. Net daar voorbij vinden we een grote Carrefour waar we wat boodschappen doen. De zaak is al helemaal in kerstsfeer compleet met achtergrondmuziek. We rijden de kust langs tot aan Punta Umbria en wandelen daar even over de boulevard. Hier moeten we in noordelijke richting naar Huelva want daar is de brug over de rivier. Halverwege zien we een afslag naar salina's en een natuurpark dus daar gaan we kijken. We vinden een waterplas vol met allerlei soorten eenden en een observatiehut richting de moerassen, waar van alles rondscharrelt. We worden even overvallen door een flinke bui maar even later zien we de regenboog en schijnt de zon weer. We rijden Huelva door en parkeren voor de nacht bij het standbeeld van Columbus, die hiervandaan in 1492 voor het eerst richting Amerika vertrok.

01-12-2010 t/m 04-12-2010: Chipiona.
Van Huelva willen we onder Sevilla doorrijden naar Sanlucar. Volgens de kaart moet er een veerpont zijn over de Guadalquivir. Na lang zoeken vinden we die eindelijk. Er is nergens ook maar een bordje te vinden dat in die richting wees! We rijden door tuinbouwgebied eerst naar Sanlucar de Barrameda. We doen dan wat boodschappen en bellen naar Wil en Meindert dat we in de buurt zijn. We moeten onmiddellijk komen. We parkeren voor hun huis in Chipiona en worden hartelijk ontvangen, natuurlijk met ...sherry! We hebben heel wat verhalen te vertellen. 's Avonds gaan we tapa's eten in een restaurantje vlakbij.
De volgende ochtend heeft Wil Spaanse les en neemt Meindert ons op sleeptouw; eerst over het strand en daarna via de boulevard het stadje door. We bekijken de 2 kerken, de vuurtoren, het kasteel en wat de stad nog meer te bieden heeft. Natuurlijk moeten we even een opwarmertje nemen in een van de vele sherrybodega's van Chipiona. We kopen verse vis op de markt en Meindert kookt een heerlijk potje. 's Avonds wordt de laptop waar ze al maanden problemen mee hebben naar een expert gebracht. We spelen daarna een paar potjes domino. (Meindert wint de meeste). Vrijdag gaan we met z'n tweeën op pad; we gaan nu ook de haven bekijken en in de verkeersvrije hoofdstraat rusten we uit op een terrasje in de zon. 's Middags lijkt de laptop naar behoren te werken, dus er wordt meteen gemaild naar familie en vrienden in Nederland. Er begint vandaag een Tapa-feest in het centrum en om 21.00 uur wandelen we daar naar toe. Een flinke tippel en het is behoorlijk koud. Halverwege komt Nart er achter dat hij het fototoestel is vergeten maar hij gaat niet terug om het te halen. Er is een klein publiek voor de dansoptredens en de tapa's; de meeste mensen vinden het waarschijnlijk te koud. Op weg naar huis komen we een Belg en een Engelsman tegen die op zoek zijn naar een jazzcafé. Meindert weet waar het is, maar het is gesloten. Dan nemen we nog wat afzakkertjes in een café dat wel open is. De twee blijken zeilers te zijn, elk op hun eigen boot, en zijn aan een rondje wereldbol bezig. Ze hebben heel wat te vertellen. Als we eindelijk thuis zijn blijkt het al over tweeën te zijn!
Tien uur de volgende ochtend zijn we kant en klaar om te vertrekken. We nemen afscheid van Wil en Meindert, een laatste foto en ....alweer de accu leeg! Via de reeds bekende procedure wordt de ANWB en de Spaanse wegenwacht gebeld die een dik uur later op de stoep staat. Even de klemmen erop en ja hij doet het weer. We willen niet nog een keer zo komen te staan en besluiten een nieuwe accu te kopen. Gelukkig kunnen we nog net voor half twee bij een servicebedrijf terecht. Om twee uur dus op weg richting Ronda, in de bergen. De weg neemt meer tijd dan we dachten, dus als we rond half 5 bij Grazalema ( Ronda is nog 35 km verder) zijn, komen we op een mooi plekje waar nog een aantal campers staan. De uitzichten zijn hier spectaculair! Woeste kalkstenen bergen afgewisseld met grote delen begroeid met de Pinsapo (de zeldzame Spaanse den) en steen-en kurkeiken. Hier blijven we vannacht. Morgen gaan we het dorp zelf bekijken.

5-12- 2010. Ronda en verder naar Cabopino.
Het is afwisselend buiig en zonnig. We wandelen Grazalema door, een heel mooi dorpje en dan rijden we door naar Ronda, een smalle kronkelweg door de bergen. Halverwege rijdt een Spaans busje onze buitenspiegel eraf. We plakken hem provisorisch vast. Ronda is een grotere stad dan we gedacht hadden. We lopen eerst door het nieuwe gedeelte, bewonderen de stierenvechterarena, het uitzicht vanaf de 'balkons' diep het dal in en gaan dan de 18e eeuwse brug (Puento Nuevo) over die de diepe kloof (El Tajo) overspant en toegang geeft tot de oude Moorse stad. Er is een kasteel, een mooie kerk en een plein waar een middeleeuws aandoende markt is. We kopen er verse kwarktaart en op de terugweg zien we de andere kant van de brug. Tegen vieren gaan we via een brede maar zeer kronkelige weg richting de kust van de Costa del Sol, om vervolgens richting Malaga re rijden. Bij Puerto Cabopino, net voor Fuengirola, vinden we het genoeg voor vandaag. We waren hier al eerder, een mooi plekje om te overnachten, pal aan het strand en bij een natuurgebied waar gewandeld kan worden.

06-12-2010. Fragiliana en Nerja.
We willen eerst boodschappen doen maar de supermarkten zijn allemaal dicht. 6 december is hier een nationale feestdag en bijna iedereen is vrij. Via de kustroute rijden we een bekende weg: de N-340. Bij Nerja slaan we af naar Frigiliana,(de bergen in), volgens Wil een prachtig oud dorpje. Inderdaad: de witte huisjes lijken tegen de berghelling aangeplakt en het (autovrije) oude gedeelte met veel trapjes en smalle straatjes vol planten en bloemen is heel schilderachtig. We besluiten dan naar Nerja te gaan. We kennen het grote plein waar geparkeerd kan worden. We lopen nog een keer naar het 'Balkon van Europa'. De meeste winkels zijn dicht dus. We strijken neer op een terrasje in de zon en lezen de (netgekochte) krant. De weersverwachting voor deze kant zien er goed uit, maar we moeten zo langzamerhand gaan beslissen welke route we terug nemen.

Verder naar het oosten van de Algarve.

25-11-2010 Nationaal Park Ria de Formosa.
Voordat we van de camping vertrekken maken we een wandeling door het Natuurpark van Ria de Formosa, dat er pal naast ligt. Toen we hier in februari waren was het modderig en vloed. Nu is het zonnig en eb. Dat laatste zorgt er voor dat we schitterend zicht hebben op het drooggevallen gebied. Er wordt druk gewerkt: uit de modder wordt van alles omhoog gehaald; fietsjes en brommers staan er geparkeerd en bootjes liggen in het slik. Er zijn massa's watervogels te zien in de zoutwaterplassen: plevieren, strandlopers,grutto's. tureluurs en ruiters. Ook in het zoetwatermeer krioelt het van het leven. De meeuwen en eenden spetteren in het rond. We kunnen vanuit een observatiehutje alles rustig bespieden. We zien zowaar de zeldzame purperkoet tussen de rietpollen scharrelen. Na drie uur wandelen zijn we zeer tevreden met wat we allemaal hebben gezien. Ook veel verschillende zangvogels zijn in dit gebied te zien. Als we 's middags verder de kust in oostelijke richting vervolgen komen we uit op een mooi plekje vlak voor Santa Luzia. Er ligt een pontonbrug over het water die het strand (Praia do Barill) bereikbaar maakt. Op het laatste stuk door de duinen rijdt een klein treintje heen en weer voor wie niet lopen wil. Er zijn diverse eethuisjes en op de duinen zijn een heleboel ankers neergelegd ter herinnering aan de drukke vissershaven die hier ooit was.

26-11-2010 Tavira.
Als we wakker zijn is het inmiddels eb geworden en op het wad krioelt het van de watervogels die we vanuit de camper prachtig kunnen zien. Inmiddels is het gaan regenen. We rijden naar Tavira om te internetten en wat inkopen te doen. Dit stadje kennen we al; toch is het niet makkelijk een parkeerplaats voor de camper te vinden. Overal staan verbodsborden. Uiteindelijk kunnen we toch op een betaalde P terecht, vlak bij de vissershaven. Het blijft regenachtig en we brengen nog een tijdje door in het grote winkelcentrum van Continente. Via het dorpje Casela Velha, (met een leuk kerkje en oude stadsmuren), en Manta Rota (een grote camperparking met verbodsborden om er te kamperen) eindigen we vandaag in Praia de Altura. Een aardig plekje vlak bij het strand. We gaan er wel even kijken maar met dit weer is het niet echt leuk. Hopelijk morgen beter!

27-11-2010 Monte Gordo en Vila Real de Santo Antonio.
Niet echt veel beter nog.... We rijden eerst naar een straat iets verderop waar een vrije WIFI-zone is en we beantwoorden wat mail en skypen even met Tini en Mimi die in een kamer vol met Sinterklaaspakjes zitten, klaar voor het familiefeest. Verder zoeken we nog wat geocaches uit in deze hoek; twee in een natuurpark, een bij de vuurtoren, een in Castro Marim (de laatste stop voordat we Spanje ingaan) en een op het uiterste zuidoostelijke puntje van Portugal. Onderweg naar Vila Real wordt het droog en vinden al drie caches, stuk voor stuk op mooie plekjes. We doen boodschappen bij de Intermarché en gaan dan naar de camperplek aan de Rio Guadiana vlak bij waar een voetveer naar de overkant, naar Spanje afvaart. Als de zon bijna ondergaat komt ie nog even in volle glorie tevoorschijn en geeft een schitterend licht op Ayamonte aan de overkant van de rivier.

28-11-2010. Startproblemen en Castro Marim.
Vanmorgen wilde de motor voor de tweede keer niet starten. Aan de zon kon het niet liggen want die scheen weer volop. Dezelfde procedure als de vorige keer gevolgd: ANWB Nederland bellen, die waarschuwen Barcelona en van daaruit wordt de Portugese wegenwacht gebeld die komt helpen. Na twee uur was ie er. Even aansluiten en hup hij deed het weer. Misschien moet de accu vervangen worden? We proberen het maar weer. Het was dus al laat voordat we op pad konden. Tussen Vila Real de Santo Antonio en Castro Marim ligt een moerasgebied met zoutpannen en veel watervogels. We zijn er wezen kijken. Het was erg modderig maar we hebben ook een hele kolonie flamingo's gezien van vrij dicht bij. Daarna zijn we de camperplek van Castro Marim op gaan zoeken; hopelijk is de 16 kilometer die we hebben gereden voldoende voor de accu. In Castro Marim zijn we nog het oude en het nieuwe kasteel gaan bekijken en zijn we een rondje door het leuke stadje gewandeld. Dit zal waarschijnlijk de laatste dag in Portugal zijn. Al alles meezit gaan we morgen de brug van de Rio Guadiana over, die 2 kilometer verderop ligt en dan Spanje in.

Algarve.

1. 1. 1. Van Zanbujeira do Mar via Ahenza do Mar naar Aljezur (Algarve)

We maken een aantal wandelingen langs deze schitterende en zeer rustige kust. Hoog over de kliffen zijn er prachtige vergezichten en het wemelt er van de vele verschillende planten en struiken. We zien zelfs ooievaarsnesten op de kliffen in zee; die moeten toch aardig stormvast zijn! We komen bij het huis van de beroemdste fado-zangeres van Portugal: Amalia Rodrigues. Ze woonde hier op deze afgelegen plek tot haar dood eind jaren 90. In Aljezur bekijken we het Moorse fort of wat daar van over is. Er is een internet, ook handig om weer wat berichten te lezen en te versturen. De 18^e rijden we via een bergachtige landschap naar Sagres. We komen nu waar eind februari dit jaar ook waren. Toen was het weer bar en boos, nu is het geweldig. Er is echter nog genoeg wat we niet hebben gezien. We blijven een nachtje op de camping van Sagres; het is hoog tijd voor wasbeurten, accu's opladen en water tanken.

19-11-2010. Van Sagres naar Lagos.

Het is maar 20 kilometer, maar genoeg te zien onderweg aan de stranden en op de hoge kliffen. Bij een van de afdalinkjes glijd ik onderuit en beland tussen de prikstruiken. Niks bezeerd verder alleen een stuk of tien prikkers in mijn been, die ik er 'afveeg'. Nu zitten dus de kleine uiteindjes er nog in; dat wordt peuteren! In Lagos zoeken we de parkeerplaats van de vorige keer op, bij de jachthaven; Er staan nu parkeermeters, maar in de winter is het tussen 19.00 en 09.00 uur gratis. We gaan dan eindelijk dat mooie houten kastje kopen met de keramiek laatjes erin en we slenteren wat door de rest van het centrum. Er zijn veel restaurantjes en cafeetjes open en overal om ons heen horen we engels. Deze streek is erg geliefd bij de Britten.

20-11-2010. Naar Portimão.

Via een cache komen we bij een schitterend stuk deltagebied bij de monding van de Rio de Alvor. Het is een vreselijke modderweg er naar toe (het heeft hier blijkbaar vannacht flink geregend). Ook de wandelroute over een dijkje ligt vol met slijk. Maar we zien veel watervogels die hier overwinteren: flamingo's, steltkluten, dodaars, aalscholvers, scholeksters en nog andere strandlopers. Weer terug bij de camper, zijn we eerst een tijd bezig om de wandelschoenen van de dikke slijklaag te ontdoen. We rijden via het (nu) leuke en rustige dorp Alvor naar Praia de Rocha (mooie rotsformaties aan zee) en de jachthaven van Portimão. Vanaf een oude burcht is mooi zicht op de haven en de rest van de kustlijn zowel naar het oosten als naar het westen. We gaan dan terug naar Praia de Rocha waar een goede camperplek is om te overnachten.

21-11-2010 Praia de Marinha.

We leggen vandaag maar een klein stukje af omdat we bij elke 'Praia' en vuurtoren even stoppen om te kijken en te wandelen. We verbazen ons over de pracht van de kalksteenformaties hier. Het karstgebied is schitterend. Grote rotsen in zee, grotten en zgn. 'sinkholes' die in verbinding staan met de zee. Er loopt een wandelroute bovenlangs waarbij je steeds zicht hebt op een groot stuk van de kust. Regelmatig kun je afdalen naar kleine verlaten strandjes; de zee is hier erg rustig. We overnachten bij Praia de Marinha. We moeten er even aan wennen dat we zon niet meer in zee zien verdwijnen; we zijn nu immers aan de zuidkust.

22-10-2010 Quarteira.

Vandaag gaat onze route verder richting Faro. We maken een stop bij Armacão de Pera. Hier waren we de vorige keer ook, maar nu bekijken we ook het centrum dat niet onaardig is. Er is een oude vissershaven en een groot watergebied waar veel watervogels te zien zijn. Dan houden de rotsen op en is er alleen nog maar strand. Albufeira gaan we door (niks anders dan appartementen, hotels en hoge flatgebouwen). Net voorbij Albufeira, bij Praia da Falésia begint dan ineens weer een verrassend stukje rotskust: rood en wit gekleurd met vreemde uitgesleten gleuven. Heel mooi om te zien. We rijden vervolgens door naar Quarteira waar een camperparking is vlak bij het strand. Er staan al een stuk of 20 campers. We komen er aan als het al bijna donker is. Het was alweer een schitterende zonnige dag.

23-11-2010. Quarteira

We blijven nog een dagje hier. Het regent af en toe zodat we toch een gedeelte van de ochtend binnen zitten. ‘s Middags gaan we het aardige centrum en het strand bekijken. We wandelen wat kilometers naar een kleine lagune en worden dan toch weer verrast door een flinke bui. Even later zien we de zon weer. De volgende ochtend bezoeken we eerst de grote markt voordat we doorrijden naar Faro.

24-11-2010 Naar Olhão

Faro heeft een lang, smal schiereiland voor de kust liggen. Via een smalle brug kom je er. We maken een wandeling zover als de houten loopbrug gaat. Daarna is er alleen nog maar zand. Er staan hier nog oude, vervallen (vissers)huisjes; de meeste zijn nog bewoond. Aan de overkant zien we Faro en het vliegveld liggen.

Omdat we de accu weer moeten opladen (gisteravond moesten we het met de gaslamp doen) gaan we naar de camping van Olhão. Die ligt vlak bij het natuurgebied Rio de Formosa. We waren daar de vorige keer ook en we willen er nog een keer gaan wandelen.

Langs de kust onder Lissabon.

11-11-2010. De Taag over.

Niels: van harte beterschap met de genezing van je knie en ook Joke heel veel sterkte met je nieuwe heup! Lukt het al met de puzzel??

Vandaag hebben we Lissabon verlaten en zijn de Taag overgestoken richting Setubal. Omdat het al vrij laat in de middag was (de was moest nog gedaan en het reislog bijgewerkt) bezochten we alleen even de Costa de Caparica, een geliefd vakantieoord van de Lisboa's die hier 's zomers komen zwemmen, zonnebaden, surfen en genieten van de vele restaurantjes en cafés. Nu is het er vrij rustig. We eten er een broodje en na uitgebreid boodschappen te hebben gedaan bij Pingo Doce rijden we door naar de vuurtoren Cabo Espichel op de uiterste punt van dit stuk kust, 100 meter boven de zee. We willen hier wat wandelingen maken. Het is er erg stil totdat er een buslading Spanjaarden de zonsondergang komt fotograferen nadat ze eerst verderop de bedevaartskerk hebben bezocht; we hoorden ze daar al kwetteren. Als die weg zijn, gaat het licht in de toren aan en is er alleen nog maar stilte.

12-11-2010. Vuurtoren, bedevaartskerk en dino's

Volgens ons boekje zou het hier op deze kaap in het najaar moeten stormen, maar het is windstil én zonnig. We maken een wandeling door dit ruige en heuvelachtige gebied. We komen bij de steile rotsen, waar 140 miljoen jaar geleden een kudde Sauropoden langs kwam en hun pootafdrukken hier achterliet. Dan kijken we bij de 18e eeuwse pelgrimskerk 'Onze Lieve Vrouwe Van De Kaap'. Aan weerszijden van het zandige plein staan de voormalige onderkomens van de bedevaartgangers.

‘s Middags rijden we via Sesimbra (mooie vissershaven met kleurige boten) naar Portinho da Arrábida. Dit ligt aan een de voet van de Serra da Arrábida aan een kleine beschutte baai met wit zandstrand en kristalhelder water. Een geweldige snorkelplek! Er staan hier ongeveer net zoveel huizen als restaurants(5). De ander huisjes liggen verder tegen de heuvel aan. Mooi plekje om te overnachten.

13-11-2010. Windmolens

Wat een stilte weer vannacht; alleen het klotsen van het water tegen de kade af en toe. Via een mooie weg rijden over deze bergrug naar Palmela net ten noorden van Setúbal. Hier zijn op een lange bergkam, over een lengte van 5 kilometer, een hel rits windmolens te vinden. Enkele zijn gerestaureerd, twee ervan zelfs bewoond en 1 is nog in werking voor de bakkerij ernaast. Aan weerzijden van deze bergkam hebben we weids uitzicht. Het is zaterdag en dan zijn er nogal eens mountainbikers onderweg, zo ook nu. Ze trekken zich niets aan van het keienpad.

Via de haven van Setúbal gaat het later met de veerboot naar de overkant van de rivier de Sado naar het schiereiland Troia. We komen uit in Carrasquiera. In deze streek liggen de grote rijstvelden van Portugal. Het is ook een natuurreservaat waar veel watervogels overwinteren. Het haventje van Carrasquiera ligt net buiten het dorpje en bestaat uit een woud van palen en gammele steigers waar felgekleurde visserbootjes bij eb in het slik liggen. Een prachtig plekje om te overnachten.

14-11-2010. Rijstvelden.

Het heeft geregend vannacht. Dat is vooral te merken aan de paden waarover we een wandeling maken; een grote blubbermassa. We lopen door het dorp Carrasquiera en dan door de rijstvelden van dit deltagebied. We krijgen gezelschap van een jonge hond die het hele rondje meeloopt. We zien massa's steltlopers, reigers en ooievaars in de velden en op de slikken. Het is nu vloed en de bootjes in het haventje dobberen aan de steigers. Een paar vissers zijn bezig hun bootje leeg te hozen. Onze wandelschoenen zijn twee keer zo zwaar geworden door alle klei die eronder geplakt zit. We rijden tegen twaalven weg uit het haventje en gaan via de kustroute verder zuidwaarts. Ons doel is de lagune bij Costa de Santo André maar bij de lagune van Mildes blijven hangen. Mooie nieuwe parking bij 3 restaurantjes, weinig dagjesmensen, groot strand en veel zon. We poetsen een tijdje op onze wandelschoenen, lopen een stuk door de duinen en langs het strand en luieren in de zon. Morgen is er weer een dag.

15-11-2010, Startproblemen.

We bleven hier iets langer hangen dan we van plan waren want als we om half elf willen vertrekken wil ons busje niet starten. Accu Leeg? Hebben we te lang naar de fadozender 'Amalia' geluisterd? Of te weinig kilometers gemaakt gisteren? We bellen de ANWB die via steunpunt Barcelona een Portugese wegenwacht langs stuurt, voor de zekerheid meteen maar met een grote aanhanger. Die komt pas om half een. De monteur start even door met een handaccu en ja hoor... hij doet het meteen weer. Gelukkig geen kapotte startmotor of zoiets. We krijgen de raad mee een kwartier te rijden om de accu weer opgeladen te krijgen. Het was dus blijkbaar toch te veel radio..... Enfin we komen dan toch bij de lagune van Santo André. We maken een korte wandeling naar het water en zien massa's watervogels, vooral steltkluten, meerkoeten, eenden, reigers enz. Morgen willen we aan de zuidzijde van deze lagune nog wat routes lopen.

16-11-2010. Weer een eindje verder richting de zuidkust.

We maken een mooie wandeling door dit natuurgebied van de lagune. Een observatiehut die er zou moeten zijn blijkt afgefikt te zijn. We zien wel veel watervogels, vooral eenden en meerkoeten. Zoveel mogelijk de kust volgend komen we via Sines en Vila Nova de Milfontes in Zambujeira do Mar. Dit wordt hier de kust van Vasco di Gama genoemd omdat die ontdekkingsreiziger hier is geboren. Alweer zo'n rustig, afgelegen dorpje. Het strand is wit maar de rotsen bestaan uit donkere basaltkliffen. Er staan mooie huisjes in wit, blauw en geel met typische hoge opengewerkte schoorstenen. Vlak naast het kerkje vinden we een plekje voor de nacht; alweer een mooie zonsondergang!

Lissabon

08-11-2010. Naar Lissabon.

We krijgen al vroeg een telefoontje met een afspraak voor Carglass om het sterretje in onze voorruit te maken. Om 14.00 uur in Linhó, vlak onder Sintra. We nemen een leuke route door het berglandschap van Sintra, door nog even wat boodschappen in een groot 'Cortes Ingles' winkelcentrum en zijn stipt op tijd bij Carglass. Een half uurtje later is het gefikst en kunnen we zonder ook maar iets af te hoeven rekenen weer verder. We rijden via de kustweg ( via Cascais en Estoril) naar Lissabon; een kleine 25 kilometer. Even stoppen we nog aan deze weg bij de Torre de Belém, een kasteeltje in het water. We zoeken de stadscamping op om van daar uit makkelijk met de bus naar het centrum te kunnen gaan. We krijgen een mooi plekje op betonnen ondergrond, eigen stroomkast, waterpunt, prullenbak en picknicktafel.
Het was vandaag wat buiig weer, maar niet koud. Regelmatig zien we regenbogen. Later steekt er een flinke wind op; misschien is morgen de lucht weer schoon.

11-11-2010.
Zo het bezoek aan Lisboa zit er op. Twee dagen hebben we door deze fantastische stad gedwaald. We kochten een 24 uurs kaart om onbeperkt te kunnen reizen met bus, tram, trein, metro en lift. Ideaal! We gingen met trammetjes de heuvels op om op uitzichtpunten de stad te zien, het kasteel en de kathedraal te bekijken. We slenterden door de drukke straten en over grote pleinen en zagen geweldig mooie gebouwen. Trappen af door de volkswijk Alfama en aan de andere kant en Ciado. ‘s Avonds bezochten we een prachtige FADOvoorstelling in een theater en aten in een typisch Portugees eethuisje. De tweede dag weer omhoog naar Bairro Alto, door deze wijk gelopen door parken en straatjes. We bezochten een van de schitterende musea : Muséu National de Arte Antiga. We kwamen hier ogen te kort om alles te bekijken. Niet alleen een kostbare schilderijencollectie van Nederlandse, Vlaamse, Franse, Italiaanse, Spaanse en Portugese oorsprong, (o.a Breughel, Hiëronymus Bosch), maar ook Chinees porselein, Japanse kamerschermen, zilver- engoudwerk, beeldhouwkunst (veel Portugees) en religieus werk. Daarna wandelen we langs de rivier de Taag naar Bélem (ten westen van het centrum) bekijken daar nog het Zeevaardersmonument en het Klooster dos Jéronimos. Dan is het donker en pikken we daar de bus op terug naar de camping. Vandaag gaan we weer een stukje door naar het zuiden, steken de Taag over richting Sétibal.

Langs de kust van Portugal

5 november 2010 Ericeira
We ontdekken een sterretje in de voorruit. Daar moeten we iets mee doen, want wachten tot half december is geen optie. Ondertussen zijn we via Santa Cruz, (waar een schitterend strandplekje is voor een picknick), in Ericeira aangekomen. Dit is een oud vissersdorp, dat zijn tradities in ere houdt. Het is een doolhof van witte huisjes en smalle klinkerstraatjes hoog boven de oceaan. Vanaf boven (30 meter hoogte op een granieten rots) is er zicht op de drukke haven beneden, waar de boten liggen die door een tractor uit het water zijn getrokken. Op 5 oktober 1910, toen Portugal een republiek werd, voer Manuel II, de laatste koning van Portugal hier vandaan naar Engeland om daar tot zijn dood in ballingschap te verblijven. Er wordt momenteel hard gewerkt om een grote (nieuwe?) pier te maken en vrachtwagens met grote blokken graniet rijden af en aan. Er is heel wat te zien en de plaatselijke oudjes hangen over de rand om alles te bekijken en van commentaar te voorzien. We vinden een prachtig plekje naast een marisqueira (visrestaurant) en bij de zogenaamde 'Furnas'. Hier zijn de rotsformaties in zee toegankelijk gemaakt d.m.v. trappetjes, bankjes en bruggetjes. Overal hangen versieringen in de vorm van tegels, bordjes en spreuken.'s Avonds gaan we heerlijke gegrilde verse vis eten bij het restaurant.

6 november 2010 Mafra
We bellen via onze kampeerautoverzekeringshulplijn met Carglass Nederland om iets te regelen voor de voorruit. Ze nemen de gegevens op en maken contact met Carglass Portugal om voor ons een afspraak te regelen in de buurt waar we nu zijn. Maandag horen we meer.
We bezoeken Mafra waar een gigantisch paleis annex klooster te bezichtigen is. Het gebouw laat het stadje bijna in het niet verdwijnen. Het middelste deel wordt ingenomen door de basiliek met twee hoge torens, 6 orgels en veel beeldhouwwerk. Vooral de grootte van alle vertrekken maakt indruk. We lopen dan ook heel wat meters hier. Ook de bibliotheek is indrukwekkend met een verzameling van 40.000 met goud bedrukte lederen banden in houten rococo-boekenkasten en een vloer van ingelegd marmer. Als we alles bekeken hebben rijden we via een mooie route door naar Sintra dat op de noordelijke hellingen van de Serra de Sintra ligt tussen beboste ravijnen en zoetwaterbronnen. Ook deze stad staat op de Werelderfgoeglijst van UNESCO. Het is even zoeken in de smalle straatjes naar de parkeerplaats vlak bij het oude centrum en al bijna donker als we ons plekje voor de nacht hebben gevonden vlak naast een museum voor beeldhouwkunst. De dagjesmensen zijn vertrokken en we horen alleen nog een kabbelend stroompje naast het pleintje.

Zondag, 7 november Marietta is jarig...proficiat!! Sintra
Wandelen door Sintra gaat gepaard met veel klimmen en dalen. We blijken vlakbij het Palácio Nacional de Sintra te staan en na een klein klimmetje zien we al de twee hoge conische schoorstenen van het paleis, dat van eind 14e eeuw tot 1880 een residentie was van de koninklijke familie. De verbouwingen aan het paleis hebben tot een fascinerende mengeling van verschillende stijlen geleid, waaronder de Moorse. De mooiste ruimte is wel de Sala dos Brasões. Een prachtige zaal met een koepel versierd met hertenkoppen die de wapens van 74 Portugese adellijke families dragen; de benedenmuren zijn bedekt met 18e eeuwse azulejosvoorstellingen. We komen hier verschillende reisgroepen tegen, waaronder een Japanse, waarvan de reisleidster met een microfoontje de leden van de groep via een oortelefoontje met zendertje de uitleg geeft. Heel praktisch! Zo hoeft ze niet steeds alle mensen om zich heen te verzamelen. Hierna maken we nog een wandelingetje naar het aparte gemeentehuis en het station. Ook nu is het weer veel trappen klimmen.'s Middags rijden we via een spectaculaire route met haarspeldbochten over steile, smalle wegen richting de oceaan. We doen halverwege nog een bosrijk park aan met het rijkversierde 19e eeuwse paleis van Monserrate. Het is een oerwoud van exotische bomen en struiken, o.a. een reusachtige 'Christmas Tree'(die we uit Nieuw Zeeland kennen), boomvarens, Camelia's en aardbeibomen. We komen een waterval, een meertje en een als ruïne gebouwde kapel tegen,die wordt overwoekerd door een enorme vijgenboom en ons meteen doet denken aan Ankor Wat. De tuinen werden eind 18 eeuw ontworpen door een rijke jonge Engelsman, William Beckford. Een andere rijke textielbaron Francis Cook kocht het landgoed en bouwde er in Moorse stijl dit paleis, dat momenteel geheel gerestaureerd wordt. We kunnen dan ook alleen de benedenverdieping bekijken. Het ziet er zeer exotisch uit, we mogen er geen foto's maken helaas. Het einde van de route komt uit bij Cabo da Roca, waar een vuurtoren boven op een 140 meter hoge klif het meest westelijke punt van het Europese vaste land markeert. We eindigen deze dag op de camping in de duinen van Guincho, vlak bij Cascais.

Naar de kust en dan verder naar het zuiden

29-10-2010: Even Spanje in en dan naar Évora
Vandaag rijden we even Spanje in om onze (nagenoeg lege) gasfles om te ruilen. Het is maar 7 km naar de grens en dan nog 4 naar het eerst stadje, waar we verwachten een Repsoltankstation te vinden. Inderdaad loopt alles zoals we verwacht hadden. We kunnen er zelfs onze toilet legen. We tanken ook nog maar even vol, scheelt toch weer 15 cent/liter met Portugal. Dan rijden we naar Évora. Het had vannacht al aardig gewaaid en het kortebroeken-topjesweer is over; het is nogal bewolkt, slechts af en toe laat de zon zich zien. Bij een groot winkelcentrum doen we boodschappen en als we Évora inrijden begint het te plenzen. We zoeken een parking en gaan eerst maar eens lunchen. Het is bijna droog als we opstappen maar nog geen 100 meter verder barst alweer een nieuwe bui los. Terug dan maar we hebben geen zin in een nat pak. Na een uurtje wachten regent het nog steeds en we besluiten naar de camping vlakbij te rijden; daar kunnen we tenminste internetten. Het blijft regenachtig en we zien dat ook morgen en overmorgen nog buien worden verwacht. Ook aan de kust is het niet anders, dus dan toch maar morgen met plu en regenjas het centrum in.

30-10-2010 Évora in de regen.
Vandaag Évora bekeken nadat we de camper op een grote rustige parking net buiten de stadmuur hebben gezet. Regenjassen aan en plu mee en de onderwatercamera. We volgen de route van de stadswandeling uit de Voetwijzergids. Die komt langs alle mooie en interssante plekjes zoals de stadsmuren met z'n kantelen, het aquaduct waar op sommige plaatsen huisjes tussen de pijlers zijn gebouwd, de kathedraal, het centrale plein met de galerijwinkels, kerk en fontein en het museum. Omdat het tegen die tijd weer met bakken uit de lucht komt bekijken we op ons gemak alle mooie archeologische en schilderkunst daar. Het is een grote collectie met werken uit Vlaanderen, Nederland, Italië en Portugal. Vooral de primitieve stijl is interssant. Naast het museum staat een restant van een Romeinse tempel uit de 2e eeuw. In de Igreja de Franciscus zijn mooie altaren te bewonderen en er is ook een lugubere 'knekelkapel', gebouwd in 17e eeuw door monniken die de wanden met botten en schedels van 5000 skeletten hebben bekleed. Alweer een plensbui drijft ons een cafetaría in. Als het weer wat opklaart kuieren we terug naar de camper; het was ondanks alle nattigheid zeer de moeite waard.

31-10-2010.Myrthe is vandaag jarig:PROFICIAT!!! Naar Alcobaça.
Richting de kust gaan we weer. Een bezoekje aan Coruche, waar we naar boven klimmen en de kapel bekijken waar ook honderden portretfoto's hangen van jonge soldaten die voor het vaderland moesten vechten in Angola en Moçambique. Dan komt Santarém. Een mooie markthal, rondom met azulejos bekleed en een paar kerken,waarvan er vandaag,( zondag nb) geen een van binnen te bezichtigen is. Als we bij een uitzichtpunt over de Taag en de omringende vlaktes zijn begint het weer eens te plenzen. We rijden door naar Alcobaça, waarbij we onderweg afwisselend stralende zon en hoosbuien hebben. Op een grote parking vlak bij het klooster vinden we een plekje voor de nacht. 's Avonds gaan we een hapje eten in een klein restaurantje op het plein voor het klooster. Het is al vroeg donker: de klok ging een uur terug vandaag.

1 november 2010 Nationale feestdag (Allerzielen) Alcobaça en Nazaré.
Al vroeg bezichtigen we de 12e eeuwse Abdij van de cistersiënzers. Entree is gratis vandaag want het is een nationale feestdag. Het is een enorm complex en behalve de voorkant met de twee torens ziet het er niet uit aan de buitenkant. Het interieur is sober maar zeer imposant. De driebeukige hallenkerk is de grootste van Portugal. In de dwarsbeuk staan 2 uitbundig versierde witte graftomben van Pedro I en zijn geliefde Inés de Castro. Een soort' Romeo en Julia' geschiedenis. Inés werd in opdracht van schoonvader onthoofd en 6 jaar daarna werd ze alsnog tot koningin gekroond. In het binnenplein van de kruisgang staan sinaasappelbomen, er is een keuken met een 18 meter hoge, betegelde schoorsteen, een grote slaapruimte en een koningszaal waar de planning van de bouw van dit klooster wordt uitgebeeld in tegeltableaus. Alle Portugese koningen staan er gebeeldhouwd net als alle kloosteroversten.
Als we weer buiten zijn, schijnt de zon nog volop en dat blijft de rest van de dag zo. We rijden de korts afstand van 15 km naar zee, naar Nazaré. We parkeren in de bovenstad (Sitio) op een parking aan de weg naar de vuurtoren. De zee is woest. We lopen naar de vuurtoren en daarna gaan we via een pad helemaal naar beneden naar de benedenstad van Nazaré. Vrouwen lopen hier nog vaak in de typische kleding: vrij korte, wijde rok met veel onderrokken en een gebreide omslagdoek. Er is een lang, breed strand en een gezellige boulevard met cafeetjes en winkeltjes. We zoeken ondertussen nog een stuk of wat geocaches en vinden er 6. Bij een van deze ontmoeten we een Portugees stelletje dat ook op zoek is. We wisselen wat ervaringen uit en drinken daarna nog wat op een van de terrasjes. We wandelen daarna door tot aan de jachthaven en dan weer terug. Helaas is de tandradbaan vandaag niet in gebruik zodat we ook weer de hele klim naar boven moeten maken! Een prachtige zonondergang is er even later te zien.

2 november 2010.
Nadat we Nazaré achter ons hebben gelaten en een paar kilometer verderop tevergeefs naar Dinosaurussporen hebben gezocht, rijden we verder langs de kust en bekijken São Martinho do Porto dat aan een schelpvormige lagune ligt, net niet afgesloten van de zee. Er is een hoog duin dat we beklimmen en een mooie picknickplek. We zoeken vrij vroeg de camping bij Foz do Arelho op. De was gaat in de machine en we houden grote schoonmaak. Dan lekker in de zon met een boek en wat internetten.
3 november 2010.
Pas om kwart over 9 opgestaan en om 12 uur de camping af. Eerst naar Caldas da Rainha en daar wat rondgewandeld en dan door naar Óbidos. Dit geheel gerestaureerde vestingstadje op een 75 meter hoge heuvel wordt volledig door muren omgeven. We struinen hier rond door de nauwe keienstraatjes met witblinkende huisjes, winkeltjes en cafeetjes. Kleurige bougainville en azulegos zijn er overal te zien. We drinken een chocoladecupje met kersenlikeur (ginja), versturen wat verjaardagskaartjes, kopen een aardewerk bord en klimmen een stuk over de smalle stadsmuur, van waar het uitzicht prachtig is. Vlak naast het aquaduct vinden we een goede overnachtingsplek. Alweer een hele mooie dag voorbij!
4november 2010.
Peniche is vandaag ons doel, zo'n 20 km naar de kust. Eerst gaat het naar de vuurtoren via een kustweg langs grillige, hoge rotsformaties. Peniche ligt op een schiereiland. Bij de haven is het rustig, in het hele stadje eigenlijk wel. De boten naar de Berlanga-eilanden varen niet in de winter. Hoezo winter, het is hier volop zomer, alleen de zon gaat wat eerder onder. Die zien we vanavond bij Consolação,(3 km ten zuiden van Peniche) in de zee zakken. Een mooi overnachtingsplekje hebben we hier gevonden op een pleintje bij de kerk en een fort. De plaatselijke bevolking ligt te zonnen op de rotsen en tientallen surfers zijn aan het spelen met de golven. We wandelen lekker over het strand en genieten van de rust en de zee. Als het bijna donker is en de laatste surfers hun planken hebben ingeladen, is het hele pleintje leeg.

5 november 2010

We rijden verder langs de kust naar het zuiden. We bezoeken Lourinha waar we in het museum de in deze streek gevonden restanten van dinosauriërs bekijken; er is zelfs een versteend nest met eieren! Via Santa Cruz waar we een schitterende picknickplek vinden gaat het naar Ericeira. Overal onderweg zien we surfers in de golven.Naast de vissershaven vinden we een kleine parking en we maken een rondje langs de bootjes en door het dorp. Een prachtig stadje weer! De boten worden de kant op getrokken door een tractor, de netten worden geboet, vissen worden schoongemaakt en de vangst verkocht. Dan tijd voor een terrasje met een koude vino verde voor mij en een biertje voor Nart. En alweer zo'n prachtige zonsondergang; het wordt bijna gewoon.En er is zelfs een internetverbinding! We eten in het visrestaurant vanavond een heerlijke vers gegrilde 'dorado' .